تاثیر لمس بر بی قراری بیماران تحت تهویه مکانیکی

Authors

منیر نوبهار

monir nobahar faculty of nursing and paramedical, semnan university of medical sciences, semnan, iran1- دانشگاه علوم پزشکی سمنان، دانشکده پرستاری و پیراپزشکی معصومه بوالحسنی

masomeh bolhasani day hospital, tehran, iran2- بیمارستان دی تهران علی فخرموحدی

ali fakhr- movahedi faculty of nursing and paramedical, semnan university of medical sciences, semnan, iran1- دانشگاه علوم پزشکی سمنان، دانشکده پرستاری و پیراپزشکی راهب قربانی

raheb ghorbani research center of physiology and research center for social determinants of health ,department of community medicine faculty of medicine, semnan university of medical sciences, semnan, iran3- دانشگاه علوم پزشکی سمنان، دانشکده پزشکی،مرکز تحقیقات فیزیولوژی ومرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت و گروه پزشکی اجتماعی

abstract

سابقه و هدف: بیماران تحت تهویه مکانیکی به دلیل اضطراب، استرس و تحریکات لوله تراشه دچار بی قراری می شوند، که تهدیدی در روند انجام تهویه مکانیکی است و می تواند تنگی نفس، گیجی و ناتوانی ایجاد نماید. کنترل بی قراری با استفاده از داروها و محدودیت فیزیکی عوارض جانبی نامطلوبی به هم راه دارد، لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر لمس بر بی قراری بیماران تحت تهویه مکانیکی صورت پذیرفت. مواد و روش ها:این پژوهش نیمه تجربی، در یکی از بخش های مراقبت های ویژه عمومی بیمارستانی در شهر تهران در سال 1390 انجام شد. ابزار گرد آوری اطلاعات شامل پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک، معیار اغمای گلاسکو (glassco coma scale) و ابزار بی قراری- خواب آلودگی ریچموند (richmond agitation – sedation scale) بود. 35 بیمار 30 تا60 ساله هوشیار با مشکلات تنفسی حاد تحت تهویه مکانیکی مورد بررسی قرار گرفتند. ابتدا بی قراری آن ها ارزیابی می شد، سپس اعمال مداخله به صورت تصادفی، یک بار با ایستادن و لمس کردن مچ دست بیمار و بار دوم با ایستادن بدون لمس کردن مچ دست بیمار انجام می گردید.  یافته ها:از 35 بیمار مورد بررسی 21 مورد (60%) مرد و 14 مورد (40%) زن بودند. کم ترین سن 35 سال و بالاترین سن 60 سال بود. اکثریت بیماران 50 سال یا بیش تر (1/57%)، 40 تا 49 سال (2/17%) و کم تر از 40 سال (7/25%) داشتند. در مداخله ایستادن بدون لمس کردن مچ دست بیمار، نمرات بی قراری قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی دار نداشت (592/0=p) در حالی که با مداخله ایستادن و لمس کردن مچ دست بیمار، این تفاوت معنی دار بود (001/0p<).  نتیجه گیری:با توجه به نتایج این مطالعه، لمس بر بی قراری بیماران تحت تهویه مکانیکی موثر است، لذا پیشنهاد می شود به عنوان یکی از مداخلات غیردارویی و بدون عارضه و موثر در حیطه وظایف مستقل پرستاری به منظور کنترل بی قراری بیماران مورد استفاده قرار گیرد

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تاثیر لمس بر بی‌قراری بیماران تحت تهویه مکانیکی

  سابقه و هدف: بیماران تحت تهویه مکانیکی به دلیل اضطراب، استرس و تحریکات لوله تراشه دچار بی‌قراری می‌شوند، که تهدیدی در روند انجام تهویه مکانیکی است و می‌تواند تنگی نفس، گیجی و ناتوانی ایجاد نماید. کنترل بی‌قراری با استفاده از داروها و محدودیت فیزیکی عوارض جانبی نامطلوبی به هم‌راه دارد، لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر لمس بر بی‌قراری بیماران تحت تهویه مکانیکی صورت پذیرفت. مواد و روش‌ها:...

full text

بررسی تاثیر لمس برمیزان اشباع اکسیژن خون شریانی، بیماران بی قرار تحت تهویه مکانیکی

چکیده   اهداف: بیماران تحت تهویه مکانیکی به دلایل مختلفی دچار بی قراری و عدم تحمل می شوند که سبب تغییراتی در اشباع اکسیژن خون شریانی می شود که اغلب درمان­های دارویی که عوارض متعدد دارد به­کار­گرفته می­ شود. لمس به عنوان یک محرک فیزیولوژیک و غیر دارویی می تواند بر این فرایند تاثیرگذار باشد، لذا این مطالعه با هدف تعیین ت اثیر لمس برمیزان اشباع اکسیژن خون شریانی، بیماران بی قرار تحت تهویه مکانیکی ...

full text

بررسی تأثیر لمس بر علائم حیاتی بیماران بی قرار تحت تهویه مکانیکی

بررسی تأثیر لمس بر علائم حیاتی بیماران بی قرار تحت تهویه مکانیکی     علی فخرموحدی [1] ، منیر نوبهار [2] *، معصومه بوالحسنی [3]     تاریخ دریافت 07/07/1393 تاریخ پذیرش 10/09/1393     چکیده   پیش زمینه و هدف: بی قراری بیماران تحت تهویه مکانیکی روند درمان و علائم حیاتی آنان را تحت تأثیر قرار می دهد. علائم حیاتی به دنبال بی قراری بیمار افزایش یافته و ممکن است روند بهبودی بیمار را به تأخیر بی اندازد...

full text

بررسی تأثیر لمس بر علائم حیاتی بیماران بی‌قرار تحت تهویه مکانیکی

  بررسی تأثیر لمس بر علائم حیاتی بیماران بی‌قرار تحت تهویه مکانیکی     علی فخرموحدی [1] ، منیر نوبهار [2] *، معصومه بوالحسنی [3]     تاریخ دریافت 07/07/1393 تاریخ پذیرش 10/09/1393     چکیده   پیش‌زمینه و هدف: بی‌قراری بیماران تحت تهویه مکانیکی روند درمان و علائم حیاتی آنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم حیاتی به دنبال بی‌قراری بیمار افزایش یافته و ممکن است روند بهبودی بیمار را به تأخیر بی‌ا...

full text

تاثیر طب فشاری بر اضطراب بیماران تحت تهویه مکانیکی

هدف. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر طب فشاری بر اضطراب بیماران تحت تهویه مکانیکی انجام شد. زمینه. تهویه مکانیکی متداول ترین مداخله تکنولوژیک برای بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه است و درمان با آن، مجموعه ای از تنش های ناخوشایند روانی و جسمی را برای بیماران به همراه دارد. اضطراب یکی از رایج ترین واکنش های روانی در بیماران تحت تهویه مکانیکی است. طب فشاری، به عنوان یک رویکرد غیردارویی بدون ع...

full text

بررسی تاثیر موسیقی درمانی بر معیارهای تهویه ای بیماران تحت تهویه مکانیکی

خلاصه هدف. هدف این مطالعه بررسی تاثیر موسیقی درمانی بر معیارهای تهویه ای بیماران تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش های مراقبت ویژه بود. زمینه. عوارض تهویه مکانیکی بیمار بسیار زیاد و قابل توجه می باشد. از جمله عواملی که در جداسازی بیمار از ونتیلاتور مورد توجه قرار می گیرند معیارهای تهویه ای هستند. موسیقی درمانی ممکن است بتواند با کاهش استرس و اضطراب باعث بهبود معیارهای تهویه ای و جداسازی بیمار از د...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
کومش

جلد ۱۵، شماره ۳، صفحات ۳۲۵-۳۳۳

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023